Prawo windykacyjne i definicja prawna
Prawo dłużnika i wierzyciela reguluje sytuacje, w których jedna ze stron nie jest w stanie spłacić długu pieniężnego innemu. Istnieją trzy rodzaje wierzycieli. Po pierwsze, ci którzy nabywają zastaw poprzez ustawę, porozumienie między stronami lub postępowanie sądowe przeciwko konkretnej nieruchomości. Ta własność (lub dochód z jej sprzedaży) musi zostać wykorzystana na zaspokojenie długu wobec wierzyciela zastawnego, zanim będzie mogła zostać wykorzystana do zaspokojenia długów wobec innych wierzycieli. Po utworzeniu zastawu ustawowe prawo reguluje sposób wykonania zastawu na majątku dłużnika. Sprzedaż nieruchomości objętej zastawem w celu zaspokojenia długu podlega również ustawowym przepisom prawa. Rodzaj majątku, który może zostać wykorzystany do zaspokojenia długu, regulują przepisy krajowe i federalne, takie jak ustawa o ochronie kredytu konsumenckiego. Po drugie, wierzyciel może mieć priorytetowy interes. Priorytet wynika z prawa ustawowego. Jeżeli wierzyciel ma pierwszeństwo, jego dług musi zostać spłacony przed innymi wierzycielami, gdy dłużnik stanie się niewypłacalny. Trzeci rodzaj wierzyciela to taki, który nie ma zastawu na majątku dłużnika lub posiada ustawowy priorytet.
Prawo upadłościowo-wierzycieli, bez upadłości regulowane jest głównie przez prawo krajowe i prawo zwyczajowe. Nękanie, zniesławienie lub inne nieuczciwe praktyki w próbach windykacji mogą być ograniczane przez inne roszczenia w sądzie stanowym. Państwa regulują również windykację długów w drodze ustawy. Sejm uchwalił ustawę o uczciwej windykacji długów w celu uregulowania niektórych windykatorów.
Dłużnik może próbować w nieuczciwy sposób przekazać kawałek nieruchomości, aby jego majątek nie wpadł w ręce kredytodawców. Przepisy krajowe starają się zapobiec temu rodzajowi przeniesienia własności. Wiele krajów przyjęło Ustawę o jednolitych nielegalnych przewozach lub jej następcę, Jednolitą ustawę o nieuczciwych transferach.
Artykuł opracowany przez Michała Majewskiego – radca prawny Konin.
